Prezerwatywy są prawdopodobnie najstarszą z
zarejestrowanych metod antykoncepcyjnych. Były znane już w starożytnym
Egipcie, o czym świadczą odkryte w grobowcach malowidła przedstawiające
mężczyzn w osłonkach z płótna w barwach pastelowych. Prawdopodobnie
jednak miały podkreślać atrakcyjność mężczyzny i nie były stosowane
jako środek antykoncepcyjny. Słowo kondom bywa kojarzone z nazwiskiem
niejakiego Condoma, lekarza na dworze Karola II, który miał królowi
doradzić stosowanie prezerwatywy jako środka zapobiegającego narodzinom
dzieci z nieprawego łoża, a także chorobom wenerycznym. Nie można
jednak stwierdzić z całą pewnością, czy lekarz o takim nazwisku w ogóle
istniał. Jest bardziej prawdopodobne, że kondom pochodzi od łacińskiego
condus, co oznacza ‘naczynie, zbiorniczek’. Już słynny Casanova
stosował prezerwatywy, traktując je jako zabezpieczenie przed chorobami
wenerycznymi. Autor pierwszego, opublikowanego w 1564 roku, opisu
prezerwatywy, Gabriel Fallopio, zalecał stosowanie płóciennej osłony
nasączonej płynem do przemywania jako zabezpieczenia przed zakażeniem.
Płócienne osłony, choć grube i nieporęczne, były szeroko stosowane w
XVIII wieku, stanowiąc zabezpieczenie przed chorobami przenoszonymi
drogą płciową.
Proces wulkanizacji gumy, którego dokonali Hancock i Goodyear w
1844 roku, zrewolucjonizował antykoncepcję przyśpieszając rozwój
prezerwatywy.
poleca:
