Idea metody naturalnej jest prosta. Organizm kobiety nie w każdym momencie cyklu jest jednakowo zdolny do stworzenia korzystnych warunków do zapłodnienia. Są więc dni płodne i niepłodne oraz te przejściowe – niepewne. Twórcy i zwolennicy tych metod uważają, że dokładna obserwacja ciała kobiety pozwala precyzyjnie określić te dni i dzięki temu – bez żadnej ingerencji w ciało kobiety czy mężczyzny – wyznaczyć okresy, w których seks nie jest obciążony ryzykiem zajścia w ciążę. Do metod naturalnych należą m.in.: metoda Billingsów (metoda owulacji), metoda termiczna, kalendarzyk małżeński.
Grupa metod naturalnych wzbudza najwięcej kontrowersji. Z jednej strony sporu stoją, ci którzy wychwalają bezinwazyjność i moralną „czystość” tej metody, z drugiej, ci którzy podważają jej skuteczność. Nie wnikamy w istotę tego sporu. Zwracamy jednak uwagę, na to, że każdy organizm kobiecy jest inny – występują więc subtelne różnice w objawach cyklu. Dodatkowo bodźce zewnętrzne (np. choroby, alkohol, ilość stosunków) mogą zakłócić wyniki obserwacji. Metody naturalne wymagają też sumienności, cierpliwości i dokładności. Dlatego patrząc się na wskaźniki Pearla dla tych metod.
poleca:
